zondag 23 oktober 2016






de nacht lost op
langzaam wisselt de trein
van spoor





zaterdag 15 oktober 2016

Nazomerdag



Als we de steiger oplopen die in het riet verborgen ligt, passeert ons een verliefd paartje, die geen behoefte heeft aan onze aanwezigheid.
Aan het eind van de steiger staan een paar bankjes, waar we gaan zitten. Voor ons ligt een grote vijver, waar op het volkomen vlakke wateroppervlak grote velden met leliebladeren liggen. Stil genieten we van de rust en de stilte die er rondom deze plas heerst.

windstille dag
een lelieblad richt zich op
waar een vis passeert

Af en toe zie ik in het water luchtbellen opborrelen, of zie ik het wateroppervlak even in beweging. Als ik ga kijken blijken er behoorlijk grote karpers rond te zwemmen.
Iemand uit ons gezelschap begint stukjes brood in het water te strooien, waar de karpers direct op af komen. Bij iedere hap die ze nemen steken even hun lippen boven het water uit, waarna ze met het stukje brood weer verdwijnen.

bij het wegduiken
golven vinnen door de lucht
rimpelloos water

dinsdag 11 oktober 2016

Zwitserland



Samen met een college rij ik naar Zwitserland. Het was de bedoeling dat we met het vliegtuig zouden gaan, maar onze vlucht is geannuleerd. Jammer is het wel, ik had gehoopt de bergen uit de lucht te kunnen zien, maar in plaats daarvan rijden we Zwitserland binnen als het donker is.

Ook de volgende dag brengen we vooral binnen door. Als het even kan zoek ik een raam op in de hoop toch iets te zien van de bergen die goed verstopt achter de stad liggen.

kantoorairco
de berglucht wordt gezuiverd
binnen geblazen

Aan het begin van de avond lukt het me pas om de omgeving eens goed te bekijken. Er komt een Zwitser naast me staan die over de omgeving begint te vertellen.
“Daar, die bergtop links, daar is nog een James Bondfilm met Sean Connery opgenomen. En daar, die bergtop, daar woonden vroeger veel filmsterren. En die hoge, die met de gletsjers, die was vroeger nog mooier toen de gletsjers groter en imposanter waren”.

Ik kijk en luister, mar geniet vooral van het uitzicht. De berg met de gletsjers torent imposant boven de andere bergtoppen uit en in de heldere lucht is de eerste kou van het jaar voelbaar.

De volgende dag rijden we weer naar huis terug en neem ik een kleine oogst aan indrukken mee naar huis.
Terwijl mijn collega rijdt, kijk ik uit het autoraam en zie een grote vogel langs de auto vliegen, op weg naar de bergen. Zijn gevorkte staart is onmiskenbaar – een rode wouw!

Volkomen gelukkig kan ik de rest van de reis aan.

valavond
de bevroren bergtop
vangt het laatste licht

vrijdag 7 oktober 2016






een warme dag
in het blad van een eik
zitten toefjes herfst





zondag 2 oktober 2016