zondag 28 september 2014






stil valt de avond -
heel in de verte klinkt zacht
de roep van de zee





donderdag 25 september 2014






het oude knossos -
een opgetogen dreumes
ziet alleen klimstenen





maandag 22 september 2014






ook dit najaar weer,
als de zomer afscheid neemt
strooien bomen
hun kleurig blad op de weg
weven spinnen herfstbloemen





vrijdag 19 september 2014

dinsdag 16 september 2014






vroeg herfstlicht -
een zwanenhals krult langzaam
boven grondmist uit





zaterdag 13 september 2014

Werkdag



Vanmorgen zweeft er over de weilanden een grondmist. Bomen zien er uit als de schaduw van zichzelf, alsof een reuzenhand ze met potlood op de mist heeft getekend.
Daarachter, aan de horizon komt een felrode zon op die de nevel rozerood kleurt. Het hele landschap krijgt daardoor een gloed alsof het bloost van deze eerste stralen van de zon.
Boven een boerderij zwermt een grote groep spreeuwen, in- en uitwaaierend op het trage ritme van deze vroege ochtend.

Later op de dag spreek ik een collega die met dezelfde trein is gekomen. Hij bekende dat hij van de zonsopkomst niets had gemerkt. Hij had wat berichtjes beantwoord en een spelletje op zijn mobiel gespeeld.

door stilte omringd,
alleen vallende druppels
nog hoorbaar

woensdag 10 september 2014






vannacht heeft een spin
de laatste bloem vastgeknoopt
aan de herfst





zondag 7 september 2014






lege jachthaven -
bij zijn verlaten steiger
kabbelt zacht de maan





gepubliceerd in vuursteen, zomer 2014

donderdag 4 september 2014






heuvel na heuvel
glijdt de avond dichterbij -
het strand stroomt leeg