Vanmorgen zweeft er over de weilanden een grondmist. Bomen
zien er uit als de schaduw van zichzelf, alsof een reuzenhand ze met potlood op
de mist heeft getekend.
Daarachter, aan de horizon komt een felrode zon op die de
nevel rozerood kleurt. Het hele landschap krijgt daardoor een gloed
alsof het bloost van deze eerste stralen van de zon.
Boven een boerderij zwermt een grote groep spreeuwen, in-
en uitwaaierend op het trage ritme van deze vroege ochtend.
Later op de dag spreek ik een collega die met dezelfde
trein is gekomen. Hij bekende dat hij van de zonsopkomst niets had gemerkt. Hij
had wat berichtjes beantwoord en een spelletje op zijn mobiel gespeeld.
door stilte omringd,
alleen vallende druppels
nog hoorbaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten